သမိုင်းလိမ် ပြုစုပြီး စစ်တက္ကသိုလ် ထူထောင်ခြင်း

၁၉၄၆ ခုနှစ်တွင် ဆင်းမလား၌ စစ်​ပြေးအစိုးရဖြစ်​နေ​သော ဆာ​ဒေါ်မန်စမစ် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပြန်​ရောက်လာသည်။ ၎င်းနှင့်အတူ စစ်ကာလအတွင်း ဆင်းမလား၌​ ရေးဆွဲခဲ့​သော စက္ကူဖြူစာတမ်းကို ယူ​ဆောင်လာသည်။ ၎င်းစာတမ်းအရ မြန်မာတို့ လိုလား​သော လွတ်လပ်​ရေးကို ချက်ချင်း မရနိုင်ဘဲ၊ ဒိုမီနီယံ အဆင့်မျိုးကို ဖြတ်သန်းမည်ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်ရာ ဖဆပလမှ ဦး​ဆောင်၍ စက္ကူဖြူစာတမ်း ဆန့်ကျင်​ရေးတိုက်ပွဲများ ဆင်နွှဲ ခဲ့ကြသည်။ 

အဂ်လိပ်အစိုးရက ​ဒေါ်မန်စမစ်၏​နေရာတွင် ဆာဟူးဘတ်ရန့်စ်ကို​ ပြောင်းလဲခန့်ထားခဲ့ရသည်။ ထိုကာလအတွင်း ဘုရင်ခံ၏ သ​ဘောတူညီချက်ဖြင့် ​ရွေး​ကောက်ပွဲကျင်းပခဲ့သည်။ ဖဆပလကသာ အပြတ်အသတ် အနိုင်ရခဲ့ပြီး အစိုးရ ဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့သည်။ ကွန်မြူနစ်ပါတီက အမတ်​နေရာ ၇ ​နေရာသာ အနိုင်ရခဲ့သည်။ ထို့​နောက် ၁၉၄၆ ခုနှစ် ၄ လ ပိုင်း​လောက်ကတည်းက ဦး​အောင်ဆန်း၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့်​ ရေးဆွဲခဲ့​သော ၁၉၄၇ အ​ခြေခံဥပ​ဒေကိုလည်း ဗိုလ်ချုပ်တို့ လုပ်ကြံမခံရမီ အချိန်အတွင်း မူကြမ်းအဆင့်အထိ ​ရေးဆွဲနိုင်ခဲ့သည်။ ​​အောင်ဆန်း -အက်တလီစာချုပ်၊ ပင်လုံစာချုပ်၊ နု-အက်တလီစာချုပ်တို့ဖြင့် မြန်မာပြည်သစ်ကို တည်​ဆောက်ခဲ့သည်မှာ ဖဆပလ နိုင်ငံ​ရေးသမားများသာ ဖြစ်ပါသည်။ ထို့​ကြောင့် မြန်မာ့လွတ်လပ်​ရေးကို ဦးအောင်ဆန်း ဦး​ဆောင်​သော ဖဆပလ နိုင်ငံ​ရေးသမားများကသာ ငြိမ်းချမ်း​သောနည်းဖြင့် ရယူခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားလှ​သော သမိုင်းဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်ပါသည်။

ဂျပန်​တော်လှန်​ရေးတွင် စစ်တပ်၏အခန်းကဏ္ဍက မဖြစ်စ​လောက်သာ ရှိခဲ့သည်မှာလည်း အထင်အရှားပင် ဖြစ်သည်။ သို့​သော် ၁၉၉၄ ခုနှစ် မှ ၂၀၀၂ ခုနှစ်အတွင်း နဝတ အစိုးရက ထုတ်ဝေခဲ့​သော အတွဲ ၈ တွဲပါ တပ်မ​တော်သမိုင်း စာအုပ်တွင် ထိုအချက်များကို အမှန်အတိုင်း မ​ဖော်ပြဘဲ လိုရာဆွဲ​ရေးသားမှုများပြုလုပ်ခဲ့သည်။

ထိုစဥ်က အရာရှိငယ်မျှသာ ဖြစ်​သော စစ်တပ်၏ တတိယ မျိုးဆက် မင်း​​အောင်လှိုင်တို့ အတွက် DSA စစ်​ကျောင်းမှာကတည်းက ထိုအယူအဆကို သွတ်သွင်းခဲ့ခြင်း​ကြောင့် စစ်တပ်သည်သာ တိုင်းပြည်၏ ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် လွဲမှားစွာ ယုံကြည်ခဲ့ကြ​တော့သည်။

ထိုစာအုပ်တွင် ကာကွယ်​ရေးဝန်ကြီးဌာန စစ်သမိုင်းပြတိုက်နှင့် တပ်မ​တော်​မော်ကွန်းတိုက်မှူး ဗိုလ်မှူးကြီးရဲထွဋ်က နိဒါန်းတွင် “မြန်မာနိုင်ငံ၏ လွတ်လပ်​ရေးကြိုးပမ်းမှုကာလတွင် တပ်မ​တော်သည် အဓိကအင်အားစုအဖြစ် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ခိုင်မာသည့် အဖွဲ့အစည်းဟူ၍လည်း တပ်မ​တော်သာ ရှိခဲ့သည်။ လွတ်လပ်​ရေး ကြိုးပမ်းမှုတွင် တပ်မ​တော်ကသာ ​ရှေ့​ဆောင်ဦးရွက်ပြုကာ မြန်မာနိုင်ငံကို အချုပ်အခြာ အာဏာပိုင်ဆိုင်​သော လွတ်လပ်သည့် နိုင်ငံဘဝသို့ ​ရောက်ရှိ​အောင် ကြိုးပမ်းခဲ့သည့်အတွက် တပ်မ​တော်သည် နယ်ချဲ့ဆန့်ကျင်​ရေးနှင့် လွတ်လပ်​ရေးကြိုးပမ်းမှုတို့၌ သ​န္ဓေတည်ခဲ့သည့် တပ်မ​တော်ဖြစ်ရာ မြန်မာနိုင်ငံသမိုင်းသည် တပ်မ​တော် သမိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်” ဟု အရှက်မဲ့စွာ သမိုင်းကို ​ပြောင်လိမ်ညာ၍​ရေးသားထားသည်ကို ​တွေ့ နိုင်သည်။ သို့​သော် ထိုအယူအဆသည် ဖြစ်ရပ်မှန်ကို တကယ် သိမြင်ပါဝင်ခဲ့ကြ​သော ဗိုလ်​နေဝင်းနှင့်ခေတ်ပြိုင် တပ်ဖက်ဆိုင်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်များ၏ ​နောက် ဒုတိယမျိုးဆက်ဖြစ်​သော ဗိုလ်​စော​မောင် ဗိုလ်သန်း​​ရွှေတို့လက်ထက်ကစ၍ ယုံကြည်သ​ဘောကျစရာ အယူအဆဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုစဥ်က အရာရှိငယ်မျှသာ ဖြစ်​သော စစ်တပ်၏ တတိယ မျိုးဆက် မင်း​​အောင်လှိုင်တို့အတွက် DSA စစ်​ကျောင်းမှာကတည်းက ထိုအယူအဆကို သွတ်သွင်းခဲ့ခြင်း​ကြောင့် စစ်တပ်သည်သာ တိုင်းပြည်၏ ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် လွဲမှားစွာ ယုံကြည်ခဲ့ကြ​တော့သည်။

၁၉၆၂ မတ်လ ၂ရက်တွင် စစ်တပ်က အာဏာသိမ်းယူခဲ့သည်။ ဗိုလ်ချုပ်နေဝင်းသည် ၁၉၅၈ ခုနှစ်ကတည်းက အာဏာသိမ်းရန် ကြိုးစားခဲ့​သော်လည်း ဝန်ကြီးချုပ်ဦးနုက အာဏာသိမ်းသည်မှာ အစဥ်အလာ ဖြစ်သွားလျှင် မ​ကောင်း၊ အိမ်​စောင့်အစိုးရအဖြစ် အာဏာလွှဲ​ပေးမည်၊ ၂ နှစ်ကြာလျှင်​ ရွေး​ကောက်ပွဲ ပြန်လည်ကျင်းပ​ပေးရမည်ဟူ​သော ကတိကို ယူ၍ အာဏာလွှဲ​ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

၁၉၆၂ ခုနှစ်မှစ၍ ၁၉၇၄ အထိ ​တော်လှန်​ရေး​ကောင်စီအ​နေဖြင့် အာဏာ ရယူခဲ့ပြီး ၁၉၇၄ အ​ခြေခံဥပ​ဒေ​ ရေးဆွဲပြဋ္ဌာန်းပြီး​နောက်တွင် မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ် လမ်းစဥ်ပါတီ (မဆလ) ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ ထိုတစ်ပါတီအာဏာရှင်စနစ်ဖြင့် ၁၄ နှစ်ကြာ အုပ်ချုပ်ပြီးနောက် ၁၉၈၈ တွင် လူထုအုံကြွမှု အ​ရေးအခင်းများ​ကြောင့် မဆလ ပြုတ်ကျသွားသည်။ ထို့​နောက်ဦး​နေဝင်း ၏ ကြိုးကိုင်မှုဖြင့်ပင် ဗိုလ်ချုပ်​စော​မောင် ​ခေါင်း​ဆောင်​သော စစ်တပ်က အာဏာပြန်သိမ်းခဲ့ပြန်သည်။

ထိုစဥ်က မဆလပါတီထဲတွင် နိုင်ငံ​ရေးသမား​ဟောင်းတချို့ နှင့် ရိုးရိုးအရပ်သားမှ ပါဝင်လာသူ ပါတီဝင်များ ​နေရာရလာခြင်းများ ရှိ​သည့်အ​ပေါ် စစ်တပ်အရာရှိများက မ​ကျေနပ်မှုများ ရှိခဲ့​​သော်လည်း ​ခေါင်းဆောင်များအားလုံး ထိပ်သီးများ ဖြစ်​နေခြင်း​ကြောင့် သည်းခံ၍​နေခဲ့ကြသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။

မဆလ​ခေတ်တ​လျှောက်လုံး စစ်တပ်သည်​ နောက်ကွယ်ကျ​သော​နေရာတွင် ရှိ​နေခဲ့သည့် အ​ကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ မဆလ ထိပ်သီး​ခေါင်း​ဆောင်အားလုံးနှင့် တိုင်းအဆင့်ခေါင်း​ဆောင်အားလုံးသည် စစ်တပ်မှ​ လော​လောလတ်လတ် လူဝတ်လဲ၍ အရပ်သားဘဝသို့ ကူး​ပြောင်းထားသူများဖြစ်ခြင်း​ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုစဥ်က မဆလပါတီထဲတွင် နိုင်ငံ​ရေးသမား​ဟောင်းတချို့ နှင့် ရိုးရိုးအရပ်သားမှ ပါဝင်လာသူ ပါတီဝင်များ ​နေရာရလာခြင်းများ ရှိ​သည့်အ​ပေါ် စစ်တပ်အရာရှိများက မ​ကျေနပ်မှုများ ရှိခဲ့​​သော်လည်း ​ခေါင်းဆောင်များအားလုံး ထိပ်သီးများ ဖြစ်​နေခြင်း​ကြောင့် သည်းခံ၍​နေခဲ့ကြသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။

​တော်လှန်​ရေး​ကောင်စီလက်ထက်တွင် DSA ​ခေါ် ​မေမြို့စစ်တက္ကသိုလ်ကို တည်​ထောင်ခဲ့သည်။ ဗိုလ်​နေဝင်းသည် ပညာတတ်ဆန့်ကျင်​ရေးအမြင်၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်သားများအ​ပေါ် မကြိုက်​သော အ​ခြေခံအမြင် ရှိသူဖြစ်​သော​ကြောင့် ယခင်က တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ရမှာသာ ဗိုလ်​လောင်သင်တန်း (OTS) တက်ခွင့်ပြုရာမှ ဆယ်တန်းအောင်​ကျောင်းသားများကိုပါ ဗိုလ်​လောင်းအဖြစ် ​လေ့ကျင့်​မွေးမြူရန် ပြုလုပ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အာဏာသိမ်း​ခေါင်​ဆောင်သည် DSA ဆင်းများထဲက ပထမဆုံး ကာကွယ်​ရေးဦးစီးချုပ် ဖြစ်လာသူ ဖြစ်သည်။

DSA ဆင်းများသည် ၁၇ နှစ်၊ ၁၈ နှစ်သားအရွယ်မှစ၍ ပုံသွင်းခံရသူများဖြစ်ခြင်း​ကြောင့် အမြင်မကျယ်သူ၊ မိုက်ကန်းကန်း လုပ်ရဲသူများသာ အများစု​ မွေးထုတ်ပေးခဲ့သည်။

ယခင် နဝတ လက်ထက်က ဒုချုပ် ​မောင်​အေး သည် DSA အပတ်စဥ် ၁ ဖြစ်ပြီး ယခု မင်း​အောင်လှိုင်သည် အပတ်စဥ် ၁၉ ဖြစ်သည်။ DSA ဆင်းများသည် ၁၇ နှစ်၊ ၁၈ နှစ်သားအရွယ်မှစ၍ ပုံသွင်းခံရသူများဖြစ်ခြင်း​ကြောင့် အမြင်မကျယ်သူ၊ မိုက်ကန်းကန်း လုပ်ရဲသူများသာ အများစု​ မွေးထုတ်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အ​ပေါ်တွင် တင်ပြခဲ့​သော သမိုင်းအမှားများကို အမှန်အဖြစ် မှတ်ယူကြပြီး နိုင်ငံ​ရေးသမားများ၊ နိုင်ငံ​ရေးပါတီများ အ​ပေါ် အဆိုးမြင်စိတ်များ ရိုက်သွင်းခံထားရသူများ ဖြစ်သည်။ တိုင်းပြည်ကို စစ်တပ်ကသာလျှင် စိုးမိုးချယ်လှယ် နိုင်ရမည် ဟူ​သောအမြင်အထိ သင်ယူ ခံယူ လာကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့မှသာ အာဏာနှင့်အတူ ပါလာမည်ဖြစ်​သော သားစဥ်​မြေးဆက် စား၍မကုန်မည့် စည်းစိမ်ဥစ္စာများပါ ရရှိခံစားရမည်ကို ​ကောင်းစွာ သိရှိထားကြပြီးလည်း ဖြစ်​ပေသည်။

တိုင်းပြည်အာဏာ ထာဝရချုပ်ကိုင်ထားရေး အားထုတ်ခြင်း

နဝတ အစိုးရကို ပထမဆုံး ​ခေါင်း​ဆောင်ခဲ့ရသူ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး​စော​မောင် သည် စစ်သားလူရိုးတ​ယောက်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ တပ်မ​တော်သည် ​ရွေး​ကောက်ပွဲပြီးလျှင် စစ်တန်းလျားသို့ ပြန်မည်။ ဖွဲ့စည်းပုံအ​ခြေခံဥပ​ဒေကို လွှတ်​တော်ကသာ​ ရေးဆွဲရမည်။ ၎င်းကိစ္စသည် တပ်မ​တော်အလုပ်မဟုတ်ဟု ​ပြောခဲ့သူဖြစ်သည်။ သို့​သော် သူသည် ဗိုလ်သန်း​ရွှေအုပ်စု၏ ဖြုတ်ချခြင်းခံရကာ မထင်မရှား ​သေဆုံးသွားခဲ့ရသည်။ ၁၉၈၈ ခုမှ ၂၀၁၀ အထိ နဝတ၊ နအဖ အစိုးရလက်ထက်သည် မြန်မာ့သမိုင်းတွင် ဒီမိုက​ရေစီအဆိတ်သုဥ်းဆုံး အဆိုးဆုံးကာလများ ဖြစ်သည်။

နဝတ အစိုးရလက်ထက် စစ်ဗိုလ်ချုပ်များ တစိုက်မတ်မတ် လုပ်ခဲ့​သောအလုပ်မှာ NLD ပါတီကို ဖိနှိပ်ထား​ရေး၊ ပျက်စီးသွား​အောင် လုပ်​ရေး နှင့် ​ဒေါ်​အောင်ဆန်းစုကြည် အား အ​နောက်အုပ်စု၏ လူအဖြစ် ပုံ​ဖော်ပြီး သိက္ခါချ​ရေးအလုပ်များသာ ဖြစ်သည်။

ကမ္ဘာတွင် ၁၉၉၀ ​နောက်ပိုင်းသည် အ​ရှေ့ဥ​ရောပနိုင်ငံများနှင့် အာရှမှ အိန္ဒိယ၊ ဗီယက်နမ်၊ အင်ဒိုနီးရှားအပါအဝင် နိုင်ငံအ​တော်များများ ​စျေးကွက်စီးပွား​ရေးစနစ် ကျင့်သုံးပြီး စီးပွား​ရေး၊ နိုင်ငံ​ရေး တည်ငြိမ်​ကောင်းမွန် လာချိန်ဖြစ်သည်။ မြန်မာတနိုင်ငံတည်းသာလျှင် စစ်တပ်အာဏာသိမ်းမှု​ကြောင့် ​ခေတ်​နောက်ပြန်​ဆွဲကာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ​နောက်ကျ ကျန်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ နဝတ အစိုးရလက်ထက် စစ်ဗိုလ်ချုပ်များ တစိုက်မတ်မတ် လုပ်ခဲ့​သောအလုပ်မှာ NLD ပါတီကို ဖိနှိပ်ထား​ရေး၊ ပျက်စီးသွား​အောင် လုပ်​ရေး နှင့် ​ဒေါ်​အောင်ဆန်းစုကြည် အား အ​နောက်အုပ်စု၏ လူအဖြစ် ပုံ​ဖော်ပြီး သိက္ခါချ​ရေးအလုပ်များသာ ဖြစ်သည်။

စစ်အုပ်စု၏ မီဒီယာအားလုံးက တက်ညီလက်ညီ ​ဒေါ်စုကို သိက္ခါချ​သော သတင်းများ၊ ဆောင်းပါးများ အလျံအပယ် ​ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။ ထိုအချက်အလက်များသည် ထိုစဥ်က အရာရှိငယ် စစ်တပ်ကျောင်းဆင်း တဦးမျှသာ ဖြစ်​သော မင်း​အောင်လှိုင်တို့လို ပုဂ္ဂိုလ်များအတွက် အဟုတ်တကယ်ဟု ထင်မှတ်သွား​စေ​သော ကိစ္စများ ဖြစ်ခဲ့​လေသည်။ ထိုသို့​သော အချက်အလက်များနှင့် စစ်​ကျောင်းက သင်ကြား​ပေး​သော နိုင်ငံ​ရေးပါတီများ၊ နိုင်ငံ​ရေးသမားများကို မုန်းတီး​ရေး စိတ်ဓါတ်တို့​ ပေါင်းစပ်သွားသောအခါ စစ်တပ်ကသာ အမြဲတန်းအာဏာကို ဆုပ်ကိုင်ထား​ရေး လမ်း​ကြောင်းသို့ ​ရောက်သွား​လေ​တော့သည်။ 

အာဏာကိုင်ထားခြင်းအားဖြင့် နဝတ ​ကိုခေါင်းဆောင်ခဲ့သူ သူတို့၏ စီနီယာများ မည်မျှ ချမ်းသာကြွယ်ဝ သွားသည် ဆိုသည်ကလည်း သူတို့မျက်မြင်ပင် ဖြစ်​​လေရာ အာဏာရ​ရေးအတွက် တပ်ကို အသုံးချပြီး ဘာမဆိုလုပ်ရဲ​သောသူများ ဖြစ်လာကြ​တော့သည်။

ဗိုလ်​နေဝင်း အာဏာသိမ်းပြီး တနှစ်​ကျော်မှာ ပြုလုပ်​သော ငြိမ်းချမ်း​ရေး ​ဆွေး​နွေးပွဲတွင် ဗကပ နှင့်တိုင်းရင်းသား ၄ ဖွဲ့လောက်သာ ရှိခဲ့ရာမှ နဝတ လက်ထက်တွင် အပစ်အခတ်ရပ်စဲ​သောအဖွဲ့ ၁၇ ဖွဲ့ အထိ ရှိလာသည်။ ဦးသိန်းစိန်လက်ထက် NCA စာချုပ်အတွက် ​ဆွေး​နွေးကြရာတွင် အဖွဲ့​ပေါင်း ၂၀ ​ကျော်ရှိလာပြီး BGF နှင့် ပြည်သူ့စစ်အသွင် ပြောင်းထား​သောအဖွဲ့များက ၂၀ ​ကျော်ရှိရာ အားလုံး လက်နက်ကိုင် အဖွဲ့ ၄၀ ​ကျော်ရှိသည်ကို​တွေ့ နိုင်ပါသည်။ ၎င်းအဖွဲ့များကို ထိန်းချုပ်ရန်နှင့် သတင်းရရှိရန် အစိုးရက ဖွဲ့ထား​သော ပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့​ပေါင်း ၅၀၀၀ ကျော် ရှိ​သေးသည်။ ​(ပြည်သူ့စစ်တဖွဲ့လျှင် အနည်းဆုံး လူအင်အား ၂၀ မှ ၁၀၀ အထိရှိသည်။ ၎င်းတို့ကို လက်နက်သာ တပ်ဆင်ထားပြီး ​ထောက်ပံ့​ငွေ​ပေးခြင်း မရှိသဖြင့် ထိုအဖွဲ့အများစုသည် မူးယစ်​ဆေးဝါး လူ​မှောင်ခို စ​သောလုပ်ငန်းနှင့် ဆက်စပ်ပတ်သက်လာကြသည်။) ထိုအချက်အလက်များကို ကြည့်လျှင် စစ်တပ် အုပ်ချုပ်လာ​သော နှစ်​ပေါင်း ၅၀ ​ကျော်ကာလအတွင်း လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့ များ မည်မျှတိုးပွားလာပြီး ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်း​ရေး မည်မျှပျက်ပြားကာ တိုင်းရင်းသားများကြား မည်မျှ​သွေးကွဲခဲ့သည်ကို အလွယ်တကူ ခန့်မှန်းနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။

အ​မေရိကန် ဦးဆောင်​သော အ​နောက်အုပ်စု၏ စီးပွား​ရေးပိတ်ဆို့မှုများ​ရှိ​နေခြင်း​ကြောင့် အ​နောက်အုပ်စု ဆန့်ကျင်​ရေးနှင့် ဒေါ်​အောင်ဆန်းစုကြည်ကိုပါ အ​နောက်အုပ်စုဖက်သားအဖြစ် ပုံ​ဖော်ကာ သည်းသည်း မည်းမည်း ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြသည်။ 

မဆလ လက်ထက်တွင် စစ်တပ်သည် အ​တော်အတန် တိုက်ရည်ခိုက်ရည်ရှိသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ သ​ဘောတရား​ရေးအရလည်း ဟုတ်​သော်ရှိ မဟုတ်​သော်ရှိ မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဥ်ဟု​ ကြွေး​ကြော်ကာ ကွန်မြူနစ်မဟုတ် အရင်းရှင်မဟုတ် စီးပွား​ရေးတံခါးပိတ်ဝါဒ ကျင့်သုံးကာ​ နေခဲ့သည်။ နဝတ လက်ထက်တွင် သ​ဘောတရား​ရေးထူ​ထောင်စရာ မရှိ​သောအခါ အမျိုးသား​ရေးနှင့် ဘာသာ​ရေးကို ​ရှေ့တန်းတင် လာခဲ့သည်။ ​ဒေါ်​အောင်ဆန်းစုကြည် ဆန့်ကျင်​ရေး ​ရောင်ပြ၍ ၎င်းတို့ကိုယ်၎င်းတို့ အမျိုးချစ်သူများ၊ မျိုးချစ်တပ်မ​တော်အဖြစ် ပုံ​ဖော်ခဲ့သည်။ 

အ​မေရိကန် ဦးဆောင်​သော အ​နောက်အုပ်စု၏ စီးပွား​ရေးပိတ်ဆို့မှုများ​ရှိ​နေခြင်း​ကြောင့် အ​နောက်အုပ်စု ဆန့်ကျင်​ရေးနှင့် ဒေါ်​အောင်ဆန်းစုကြည်ကိုပါ အ​နောက်အုပ်စုဖက်သားအဖြစ် ပုံ​ဖော်ကာ သည်းသည်း မည်းမည်း ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြသည်။ 

စစ်အာဏာရှင်စနစ် ပျက်သုဉ်းချိန်တန်လေပြီ

ယခု မင်း​အောင်လှိုင်အာဏာသိမ်း​သောအခါ သ​ဘောတရား​ရေးပြစရာမရှိ၊ အမျိုးချစ်​ကြောင်းလည်း​ ပြောစရာမရှိ ဘာသာ​ရေးတွင်လည်း ၎င်းတို့ကို ဆန့်ကျင်သူ ဘုန်း​တော်ကြီး အများအပြားပင်ရှိ​နေရာ အာဏားရူး၍ အာဏာသိမ်းခြင်းထက်ပို၍ အ​ကြောင်းပြရန် မရှိ​တော့​ပေ။ စစ်တပ်၏တိုက်ရည်ခိုက်ရည် မှာလည်း ​ဇောက်ထိုးမိုး​မျှော် ကျဆင်းသွားလျက်ရှိသည်။ တူမီး​သေနတ်ကိုင်ထား​သော လယ်သမားတပ်ဖွဲ့ များကိုပင် နိုင်​အောင် မတိုက်နိုင်​သော Standard Army ကြီးအဖြစ်​ တွေ့မြင်ရ​တော့သည်။ ယခု နဖူး​တွေ့ ဒူး​တွေ့ တိုက်ပွဲဝင်ကြ​သောအခါ ​ခေတ်အဆက်ဆက် လိမ်ညာထား​သော တပ်အင်အားစာရင်းလည်း​ ပေါ်ထွက်လာသည်။

တပ်တခုလုံးတွင် တိုက်ခိုက်​ရေးအင်အား တသိန်းခန့်သာ ရှိနိုင်ပြီး ထိုအင်အားမှာ ယခုအခါ များစွာ ပြုန်းတီးပွန်းပဲ့ လာနေပြီဖြစ်သည်။ ​ခြေလျင်တပ်များ၏ စိတ်ဓါတ်မှာ ​အောက်ဆုံးဆင့်အထိ ကျဆင်းလျက်ရှိရာ ​လေတပ်အကူအညီ မပါလျှင် စစ်မတိုက်ရဲသ​လောက် ဖြစ်လာသည်ကို​ တွေ့ရသည်။ 

တပ်ရင်းတရင်းလျှင် စာရင်းရှိ အင်အား ၂၀၀ ​ရှိ​သော်လည်း ရှေ့တန်းထွက်​​သောအခါ ၁၀၀ သာ ကျန်​တော့သည်။ တပ်တခုလုံးတွင် တိုက်ခိုက်​ရေးအင်အား တသိန်းခန့်သာ ရှိနိုင်ပြီး ထိုအင်အားမှာ ယခုအခါ များစွာ ပြုန်းတီးပွန်းပဲ့ လာနေပြီဖြစ်သည်။ ​ခြေလျင်တပ်များ၏ စိတ်ဓါတ်မှာ ​အောက်ဆုံးဆင့်အထိ ကျဆင်းလျက်ရှိရာ ​လေတပ်အကူအညီ မပါလျှင် စစ်မတိုက်ရဲသ​လောက် ဖြစ်လာသည်ကို​ တွေ့ရသည်။ ထို့​ကြောင့်ပင် တိုက်ခိုက်​ရေးတပ် မဟုတ်​သော လက်ရုန်းတပ်များကို ထုတ်သုံးရခြင်း၊ အရပ်သားထဲမှ စစ်တပ်​ထောက်ခံသူ လူဆိုးလူမိုက် များကို လက်နက်တပ်ဆင်ကာ ပျူ​စောထီး ​ခေါ် ပြည်သူ့စစ်များ ဖွဲ့စည်း​ပေးခြင်း၊ ရဲတပ်ဖွဲ့ကို စစ်ဆင်​ရေးကိစ္စများတွင် အတင်းအကြပ် ခိုင်းစေ ပါဝင်ခိုင်းခြင်းစ​သော နည်း​ပေါင်းစုံ သုံးကာ ပြိုလဲလျက်ရှိ​သော စစ်တပ်ကြီးကို ကျားကန်ရလျက် ရှိ​နေသည်ကို​ တွေ့ရသည်။ 

၎င်းစစ်တပ်ကြီးသည် PDF​ ခေါ် ရပ်ရွာကာကွယ်​ရေးအဖွဲ့များကိုပင် နိုင်​အောင် မတိုက်နိုင်ဘဲ၊ ရှုံးမဲ မဲကာ လူသတ်၊ မုဒိန်းကျင့်၊ ​ကျေးရွာများကို မီးရှို့​သော အလုပ်များကိုသာ တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် လုပ်လျက်ရှိသည်။ ​ကျေးရွာများ မီးရှို့ခံရသည်မှာ စစ်ကိုင်းတိုင်း နှင့် မ​ကွေးတိုင်းတို့တွင် အများဆုံးဖြစ်သည်။ တနိုင်ငံလုံး မီးရှို့ခံရ​သော အိမ်​ခြေပေါင်း ၃​ သောင်း နီးပါးရှိလာပြီ ဖြစ်ပါသည်။ ဤအ​ရေအတွက်မှာ ပြည်တွင်းစစ် အနှစ် ၅၀ ​ကျော်အတွင်း တိုင်းရင်းသား​ဒေသများတွင် မီးရှို့ခံရခဲ့​သော အိမ်အ​ရေအတွက်ထက်  သုံးလေးဆပင် ပို၍ များနိုင်ပါသည်။

 ပြည်တွင်းတွင်သာမက ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးနှင့် နိုင်ငံ​ရေး​လေ့လာသူ အားလုံးတို့က “ဤစစ်တပ်သည် ​ခေတ်​နောက်ပြန် အဆွဲဆုံး၊ အဆိုးဝါး အရက်စက်ဆုံးဖြစ်သည်၊ ကြာရှည်စွာ သက်ဆိုး မရှည်သင့်​သော အဖွဲ့အစည်းတခုဖြစ်​သည်”ကို ကောင်းစွာ သ​ဘော​ပေါက် လက်ခံလာကြပြီလည်း ဖြစ်သည်။ 

အားလုံကို ခြုံငုံသုံးသပ်မည်ဆိုလျှင် ဘာအိုင်ဒီ​ယော်​လော်ဂျီ၊ ဘာကျင့်ဝတ်မှ မရှိ​တော့​သော စစ်တပ်၏ ဘာအ​ကြောင်းပြချက်မှ ခိုင်လုံစွာ မရှိ​ဘဲ ရွေး​ကောက်ခံအစိုးရကို လက်နက်အားကိုး၍ ဖြုတ်ချခြင်းသည် မည်သို့မျှ​အောင်မြင်နိုင်မည် မဟုတ်​ပေ။ အာဏာရူးခြင်းနှင့် အုပ်စုလိုက် အကျိုးစီးပွားအတွက် ဘနဖူး သိုက်တူး​သော အာဏာရူးခြင်းသက်သက်သာ ဖြစ်သည်။ ဒီတကြိမ် စစ်တပ်၏အာဏာရူးခြင်းသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်​ရေး ဒီမိုက​ရေစီအ​ရေး ဖက်ဒရယ်အ​ရေးတို့အတွက် အကြီးမားဆုံးနှင့် တခုတည်း​သော အတားအဆီးသည် ဤစစ်တပ်ပင်ဖြစ်​ကြောင်း ပို၍ထင်ရှားလာ​စေပါသည်။ 

ဤစစ်တပ်၏လွှမ်းမိုးမှု မရှိလျှင် ဖက်ဒရယ်အ​ရေး တိုင်းရင်းသားအ​ရေးအပါအဝင် ဆယ်စုနှစ်များစွာ တည်ရှိ​နေခဲ့​သော ပြဿနာအရပ်ရပ်တို့ကို လွယ်ကူစွာ​ ဖြေရှင်းနိုင်မည်ဖြစ်​ကြောင်း ပို၍​ ပေါ်လွင်ထင်ရှားလာ​စေပါသည်။ ပြည်တွင်းတွင်သာမက ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးနှင့် နိုင်ငံ​ရေး​လေ့လာသူ အားလုံးတို့က “ဤစစ်တပ်သည် ​ခေတ်​နောက်ပြန် အဆွဲဆုံး၊ အဆိုးဝါး အရက်စက်ဆုံးဖြစ်သည်၊ ကြာရှည်စွာ သက်ဆိုး မရှည်သင့်​သော အဖွဲ့အစည်းတခုဖြစ်​သည်”ကို ကောင်းစွာ သ​ဘော​ပေါက် လက်ခံလာကြပြီလည်း ဖြစ်သည်။ ထို့​ကြောင့် အချိန်မ​နှောင်းမီ ​နေမဝင်မီ မ​ကောင်းဆိုးဝါးကို ​တောထုတ်သလို ယခုအချိန်သည် စစ်အာဏာရူများကို မြန်မာ့နိုင်ငံရေးဇာတ်ခုံပေါ်မှ အပြီးတိုင် ဖယ်ရှားရေးအတွက် အားလုံး ဝိုင်းဝန်း၍ တက်ညီလက်ညီ ​ဆောင်ရွက်ကြရမည့် အချိန်​ကောင်းဖြစ်​နေပါ​ကြောင်း တင်ပြလိုက်ရပေသည်။

~~~~

လင်းပွင့်နွေဦး